ผีข้างบ้าน

  เพื่อนของฉัน มีบ้านอยู่ที่ต่างจังหวัด เผอิญเรามีธุระที่ต้องไปทำที่จังหวัดนั้นพอดี ฉันเลยขอไปพักที่บ้านหลังนั้นด้วยและเราก็รีบไปเพราะบ้านหลังนั้นยังไม่ได้ ทำความสะอาดหลายเดือนเราเลยรีบพากันไปทำก่อนที่จะมืดเสียก่อนที่จะได้พัก ผ่อน พอเย็นเราก็ทำอาหารทานกันที่บ้านอย่างง่าย ๆ เพราะเราเหนื่อยจากการทำความสะอาดกันพอสมควรแล้วพอหัวค่ำเราก็พากันหลับ อย่างสบาย ตกดึกใกล้รุ่งสางฉันก็หิวน้ำเลยลุกขึ้นจากเตียงแล้วไปที่ตู้เย็นบริเวณใกล้ ตู้เย็นมีหน้าต่างซึ่งสามารถมองเห็นข้างบ้านได้อย่างชัดเจนฉันเลยมองออกไปดู เห็นข้างบ้านยังเปิดไฟทิ้งไว้แล้วก็มีเสียงทะเลาะกันดังมากฉันก็คิดว่าคง เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับชาวบ้านแถวนี้ที่บางทีสามีกับภรรยาชอบทะเลาะกันตอน ดึก ๆ แต่พอทะเลาะกันหนักเข้าก็คล้าย ๆ กับว่ามีการจะฆ่ากันระหว่างทั้งสองคนแล้วก็มีเสียงเด็กร้องไห้ด้วยฉันจึง ตกใจรีบไปปลุกเพื่อน ว่าเกิดเรื่องใหญ่แล้วมีคนกำลังจะฆ่ากันตายแล้วรีบไปช่วยเขาเร็ว หรือไม่ก็รีบแจ้งตำรวจเร็วเข้า แต่เพื่อนของฉันกลับงัวเงียเหมือนคนไม่ค่อยอยากตื่นเท่าไหร่ ฉันจึงเขย่าตัวเขาแรง ๆ เพื่อนจึงตื่นขึ้นมาแต่พอฉันจะบอกเรื่องที่ได้ยินเสียงข้างบ้านกลับเงียบและ ไฟก็ปิดเรียบร้อยราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย ฉันจึงรีบนอนต่อและเพื่อนฉันก็งง แล้วพอเช้าเพื่อนฉันก็ถามว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมปลุกกลางดึก ฉันจึงถามเพื่อนว่าให้บอกตามตรงนะว่าข้างบ้านเรามีคนอยู่หรือเปล่า แล้วมีอะไรเกิดขึ้น เพื่อนของฉันจึงเล่าเรื่องให้ฟังว่าข้างบ้านเขาเคยมีเรื่องทะเลาะกันหนัก เนื่องจากมีหนี้สินมากแล้วฝ่ายภรรยาก็เกิดอาการคลั่งฆ่าลูกตัวเองแล้วพอสามี กลับมาเห็นก็เลยทะเลาะกันใหญ่แล้วสามีก็โมโหที่ภรรยาฆ่าลูกเลยพลั้งมือฆ่า ภรรยาตายแล้วตนเองก็ผูกคอตายตาม เคยติดประกาศให้คนเช่าแต่พอมีคนมาเช่าแล้วกลับโดนหลอกจนอยู่ไม่ได้ จึงไม่มีใครกล้ามาเช่าหรือมาซื้อต่ออีก แต่เพื่อนของฉันกลับไม่ย้ายบ้าน ฉันจึงถามเพื่อนแล้วก็ได้คำตอบว่าเคยคิดจะย้ายเหมือนกันแต่ก็มีสองสามีภรรยา มาเข้าฝันว่าให้อยู่เป็นเพื่อนบ้านกันอย่างนี้แหล่ะถ้าเพื่อนฉันย้ายหนีไปก็ จะตามไปให้ถึงทุกที่ เพราะเขาชอบเพื่อนฉันมากในตอนที่มีชีวิตอยู่เพื่อนของฉันเคยช่วยเหลือ ทุกอย่าง เขาจึงอยากให้เพื่อนฉันอยู่เป็นเพื่อนบ้านกันอย่างนี้ตลอดไป ฉันเลยพูดขึ้นว่าถ้าอยากให้เป็นเพื่อนบ้านก็อย่าทำให้เพื่อนของบ้านหลังนี้ ต้องกลัวอีกเลยจะได้ทำบุญไปให้และอยู่ด้วยกันไปนาน ๆ หลังจากวันนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก เมื่องานเสร็จฉันก็ลากลับไปแล้วบอกว่าวันหลังจะมาเยี่ยมและทำบุญไปให้อีก